İlk kalp pili 1941 yılında radyo frekanslı ısıtmanın hipotermi üzerindeki etkilerini araştıran Kanadalı elektrik mühendisi John Hopps tarafından icat edilmiştir. Bu araştırma, 1949'da Hopps tarafından bir köpeğin kalbini çalıştırmak için kullanılan ilk kardiyak defibrilasyon makinesinin geliştirilmesine olanak sağlamıştır. Amerikalı bir elektrik mühendisi olan Wilson Greatbatch, 1958'de ilk implante edilebilir kalp pilini icat etmiştir. Dahası kalp pilinin kullanılması için gerekli olan pilleri de bulmuştur. 1958’de Buffalo VA hastanesinden (Buffalo VA Tıp Merkezi) Dr. William Chardack, puls üretecine bağlı bir köpeğe elektrot yerleştirmek için mühendis Wilson Greatbatch ve Dr. Andrew Gage ile birlikte çalışmıştır. Vücuda implante edilebilecek ve uzun süre aynı nabız ritmini koruyacak bir ünite tasarımını geliştirmek için sonraki iki yıl boyunca araştırma yaparlar.
Bu gelişiminin ardından 1960 yılında Buffola VA Hastanesi araştırmacıları, klinik olarak başarılı olan ilk kalp pilini icat etmişlerdir. Bu buluş birçok hastada düzensiz kalp atışlarının potansiyel olarak hayatı tehdit eden komplikasyonlarını önlemiştir. 1960 yılında ameliyattan sonra on ay yaşayan yetmiş yedi yaşındaki bir erkeğe kalp pili yerleştirdiler. O yıl birçoğu implanttan sonra yirmi yıldan fazla yaşamış olan diğer dokuz hastaya kalp pili yerleştirdiler. Chardack ve Greatbatch'in tasarımı, ticari olarak üretilen ilk implante kalp pili olarak tarihe geçmiştir. Artık kalp pilleri, güç kullanımını azaltan ve pil ömrünü sekiz yıla kadar uzatan stimülasyon genliğinin otomatik olarak ayarlanması ile vücudun talebine sofistike bir şekilde yanıt verebilmektedir.
