20. yüzyılın en büyük halk ozanı olarak nitelendirilen, halk şiirinin ve Türk halk müziğinin duayen ismi Veysel Şatıroğlu, 1894 yılında dünyaya geldi. Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde gözlerini dünyaya açan Veysel, çiftçi bir ailenin çocuğu olarak köyde büyüdü. O dönem çok yaygın olan çiçek hastalığına yakalan Veysel, 7 yaşında bu hastalıktan ötürü gözlerini kaybetti ve hayata kalp gözü ile bakmaya başladı.
Veysel’in müziğe başlaması, babasının müziğe meraklı olması, yaşadığı yörede saz ve halk müziği kültürünün yaygın olmasıyla birlikte başladı. Mustafa Abdal tekkesinde, babasının kendisine aldığı üç telli eski bir saz ile günlerini geçiren Veysel, git gide sazında usta hale geldi. İlk saz derslerini ise Molla Hüseyin’den ve Ali Ağa’dan aldı. Yine yöredeki pek çok aşık ve ozan Veysel’in halk müziğinde ilerlemesine katkı sağladı.
Veysel, 20’li yaşlarına geldiğinde usta bir saz sanatçısı ve halk şairi olarak düğünlerde ve şenliklerde çalmaya başladı. Namını bu şekilde duyurmayı başaran usta sanatçı Aşık Veysel olarak anılmaya başladı. Civar köyleri dolaşarak bir süre geçiren Aşık Veysel daha sonraları tüm ülkeyi dolaşıp eserlerini insanlara dinletti. Birçok ili dolaşmasına imkan sağlayan ise dönemin Sivas Maarif Müdürü olan Ahmet Kutsi Tecer’di. Tecer’in çabaları ile halk müziğini yaymak için yollara düşen Aşık Veysel, elinden geleni fazlasıyla yaptı. Genç nesillere bağlamadaki ve halk şiirindeki ustalığını aktarmak için Köy Enstitüleri’nde öğretmenlik yaptı.
Ömrünün son dönemine kadar şiirler yazan ve sazıyla besteler yapan Aşık Veysel, bizlere ölümsüz pek çok eser bıraktı. Müzik ve sanatla dolu hayatıyla büyük izler bıraktı. Türkiye’nin en önemli fikir ve sanat adamlarından Veysel Şatıroğlu, 1973 yılında, memleketi Sivas’ta hayata gözlerini kapadı.
